کتابخوان و مچپوینت
دلم میخواد بنویسم. اما نمدونم از چی. خوابم هم میآد. امروز و پسفردا و پساونیکیفردا هم امتحان دارم. دیشب «مچپوینت» (Match Point)ِ وودی آلن رو دیدم. پریشب هم «کتابخوان» (The Reader) رو. مچپوینت قشنگ بود، هم دیالوگهای قشنگی توش پیدا میشد و هم ارجاعات جالبی. کتابخوان هم فیلم اثرگذاری بود. القا میکرد حس تنهایی را. آخرش هم ادای دین خوبی کرده بود به جامعهی یهود. و نکتهی مهمی که داشت:
«_امروزه مسئلهی جامعهی یهود سواد نیست.»
مسلمانان! حواستان باشد.
*
و الآن یکی از دوستان دارد در کنارم آواز میخواند و بد میخواند و حال ندارم و خوابم میآد و امتحان دارم و خداحافظ.