سلام....

اين شعر بيدل رو خيلي دوست دارم:

زين بحر که طوفانکده ي ما و من است

خلقي گرم تلاش و بر در زدن است

کس نيست که بار غير گيرد دوشش

هر موج، پل گذشتن از خويشتن است...

مصرع آخرش يه درد بزرگه...خيلي بزرگ...