بازم يه شرم بزرگ...بازم خجالت هميشگي...

دردهاي ما چقدر کوچيکه...زخم هاي اون چقدر عميق...

دلم مي خواد بزنه تو گوشم...که بفهمم دارم تاوان پس ميدم...

تاوان حرفي که زدم...تاوان نگاهي که خيسش کردم...تاوان دلي که..........

-اين کامنتم مثه قبلي بود...