با سلام.

سركار خانم «ديوار»:

ظاهراً نمي‏خواهيد رو در رو صحبت كنيد. مشكلي نيست. شما پنجمين -و يا شايد هم ششمين- دل‏سوزي هستيد كه ما را به نقد مي‏كشد، ولي حاضر نيست با ما رو در رو شود.

والله قسم، ما نه شاخ داريم و نه دم. ما هم آدمياني هستيم مثل بقيه.

*

جبهه‏ي مخالف الزاماً به اين معنا نيست كه مثلاً -جهت تقريب ذهني ذهني مي‏گويم- عكس آقاي فلاني را دست بگيريد و بلندگوي تبليغاتي‏اش بشويد. بل‏كه اگر سكوت كنيد، باز هم به نفع آن‏ها عمل كرده‏ايد. اگر يك وقت با يك لحن شاكيانه ما را به خاطر مخالفت ملامت كنيد، باز هم به نفع آن‏ها كار كرده‏ايد. (به كامنت‏هاي اول و دوم‏ و... يك نگاهي بيندازيد.)

*

اين موضع مخالف كه عليه قواي حاكمه موجود است، در چندين ماه پيش هم وجود داشت. منتها كاملاً برعكس بود. آن‏ها با ما كه مجموعه دست‏مان بود مخالفت مي‏كردند و حتا بعضي برنامه‏هايمان را با استفاده از نفوذشان به هم مي‏ريختند و...

آن موقع چند نفر از اين دل‏سوزان يك بار -فقط يك‏بار- رفتند و به آن‏ها بگويند كه بس است، عوض تخريب بياييد كمك كنيد، تفرقه بد است؟ تازه آن موقع آتش دجال خيلي داغ‏تر بود و مثل حالا رو به افول نبود.

اين دل‏سوزان و فعالان كجا بودند آن موقع كه گلوي‏مان پاره مي‏شد براي اين كه يكي بيايد و كمك كند كه آبروي انقلاب در خطر است؟

*

من يك زماني در اين زمين خدا دل‏بسته‏ي يكي از بندگان‏ش شده بودم. امّا او مرا با ادبيات گزنده‏اي كه اتفاقاً شبيه به ادبيات «ديوار» بود از خود راند و شايد حق هم داشت. ولي خب، «هر چه از دوست رسد نيكوست». بعد از او ديگر دل‏م در اين دنيا بند نشد و آرزوي مرگ براي‏م شيرين‏تر است.

لذا براي‏م مهم نيست كه چه به سرم مي‏آورند. فقط خواهش مي‏كنم اين دل‏سوزاني كه به انواع مختلف -اي‏ميل و كامنت و پيامك و مكتوبات قلمي و...- سعي دارند كمك كنند، اگر هم‏راه نمي‏شوند، لااقل سنگ‏اندازي و تضعيف روحيه و... نكنند.

*

از «ديوار» ممنونم بابت اين‏كه موضع‏گيري‏هايش نسبت به اول به‏تر شده و از گزنده‏گي اش كاسته شده و لااقل موضع تدافعي عليه ما ندارد.

اين نشان‏گر زنده بودن روحيه‏ي حق‏طلبي و عدم تحجر در ايشان است.

*

يك سؤال از ديوار:

براي چه آمده بودي انجمن؟ و چرا گفتي كه ديگر نمي‏آيي؟

*

يك نكته‏ي مهم به همه:

توجيه گناه بدتر از خود گناه است.

شايد بي ربط به نظر بيايد،ولي حواستان را جمع كنيد.

*

و السلام علي من اتبع هدي.